De laatste sprint, vaderschap en NaNoWriMo

De hete, zonnige zomer is voorbij en de herfst is gevoelsmatig nu echt begonnen. Het is koud buiten, en rond etenstijd is het pikkedonker buiten. Ik heb iets met de zomer, maar ik heb ook zeker iets met de winter. Ik ben over het algemeen productiever in de winter. De kou komt dus als geroepen.

Mijn boek is bijna af. Ja, het is echt waar. Ik heb het de afgelopen periode zwaar gehad. Niet al te lang geleden heb ik besloten het verhaal toch op te delen in twee boeken, omdat het anders echt te lang zou worden. Het op een leuke manier aan elkaar knopen van de verhaallijnen vergde iets meer creativiteit dan ik had verwacht, maar ik heb het allemaal bijna staan. Ik moet nog een stuk of vijf hoofdstukken.

Die vijf hoofdstukken ga ik in november afschrijven. Ik ga namelijk meedoen aan de National Novel Writing Month (NaNoWriMo). Eigenlijk is de bedoeling om in de maand november een volledige novel te schrijven. Ik heb het voor mijzelf iets anders ingericht. Wel is wat mij betreft de maand november het kader. Eind van de maand wil ik koste wat kost mijn eerste draft klaar hebben liggen.

De belangrijkste reden voor de ‘haast’ is de komst van mijn eerste kind. Mijn vrouw (Ellen) is eind december uitgerekend. En de kans dat het kind daadwerkelijk op die datum komt is ongeveer 4%. Het kan namelijk een stuk eerder komen, of later. Ik verwacht dat mijn schrijftijd, en überhaupt mijn vrije tijd, nogal gaat leiden onder het toekomstige vaderschap. Het wordt een fantastische, vermoeiende tijd, en ik heb er zin in — maar ik wil mijn boek wel heel graag afronden voor het zover is. Vandaar dat ik de laatste sprint alle zeilen gaan bijzetten.

De mensen die zich hebben aangemeld voor het proeflezen kunnen dus binnenkort de eerste draft verwachten. SPANNEND!