Laat perfectionisme je niet vertragen
Ik ben een perfectionist. Altijd al geweest, en dat gaat met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid ook niet veranderen. En als ik eerlijk ben is het best lekker om perfectionistisch te zijn. De spreekwoordelijke puntjes op de “i” zetten is geen keuze, het gebeurt gewoon. Echter, het is niet alleen maar positief. Ik heb de afgelopen jaren geleerd dat mijn perfectionisme veel vertraging in mijn schrijfproces heeft veroorzaakt.
Meer dan een jaar geleden had ik het eerste hoofdstuk staan. In één avond getypt, en ik was er best tevreden mee. Vervolgens slaap je er een paar nachten over, en ga je er nog een keer goed doorheen. Dan kom je een hoop kleine dingen tegen waar je toch niet helemaal tevreden mee bent. En op het moment dat er eenmaal wat aanpassingen zijn gedaan, begint dat proces weer opnieuw. Lang verhaal kort, ik heb het eerste hoofdstuk wel een keer of vier herschreven. Als ik er nu op terugkijk was dat zonde van mijn tijd. Maar hoezo dan? Het werd er toch beter van? Dat heeft vooral te maken met wat ik in die tijd ook had kunnen doen, bijvoorbeeld het schrijven van het tweede hoofdstuk.
Het is voor mij nog moeilijk om te bepalen hoever ik moet gaan voor een eerste ‘draft’. Wanneer is het goed genoeg? Pas zei iemand tegen me dat ik niet zoveel moet blijven afstuderen op geschreven woorden, en dat ik mij beter kan focussen op het sneller schrijven van het verhaal. En dat is natuurlijk grotendeels waar. Sindsdien heb ik veel blogs gelezen van andere schrijvers die eerder met dit bijltje hebben gehakt. Het advies is duidelijk: minder achteruit kijken, meer vooruit kijken. Een eerste ‘draft’ is nooit perfect. Het is beter om snel een goed, coherent verhaal proberen neer te zetten met een hoop verbeterpunten, dan om een klein deel van je verhaal naar volledige tevredenheid te hebben afgerond. Temeer omdat er tijdens het schrijven van de hoofdstukken die daarna komen ongetwijfeld allerlei veranderingen nodig zijn.
Ik heb het advies dan ook ter harte genomen, en ik ben meer ‘meters’ aan het maken.